ေၿခာက္တိုက္မွာ ေလာက္ကိုက္တာ ခံဖူးသလား ႏွင့္ အၿခားေထာင္၀တၱဳတိုမ်ား
http://www.mediafire.com/?e5mjfzl5zgy
Type the rest of your post here.
http://www.mediafire.com/?e5mjfzl5zgy
Type the rest of your post here.
အိမ္မက္မွ်ားသူ
လူတခ်ိဳ ့သည္ မိမိအနာဂတ္ကို ေငြေၾကးၿဖင့္ လည္းေကာင္း ပညာၿဖင့္ေသာ္လည္းေကာင္း ဂုဏ္အားၿဖင့္ေသာ္လည္းေကာင္း မွ်ားေကာင္းမွ်ားၾကလိမ့္မည္ ။
က်မသည္ က်မအနာဂတ္ကို ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ၿဖင့္ မ်ားရန္ အိမ္မက္ကမ္းပါးေဘးတြင္ ထိုင္ေနသူသာၿဖစ္ပါသည္ ။
က်မေမွ်ာ္လင့္အပ္ေသာ အရာ မ်ားမွာ ကႏၱာရဆူးပင္ တပင္ကဲ့သို့ပင္ လိုအပ္နည္းပါးစြာရွင္သန္ခ်င္ပါသည္ ။
သို့ေသာ္ .. က်မ ေတြ ့ၿမင္ခ်င္ေသာ ေကာင္းကင္မွာ အေမွာင္အတိၿပီးေသာ ကြင္းၿပင္တခုသာ ၿဖစ္ၿပီး ၿပာလဲ့ေသာအဆင္းရိွမေနမွန္း က်မသိလာေသာ အခါ ေက်ာက္သားမ်က္ႏွာ
ၿပင္ကို တြယ္ကပ္ၿပီး ရွင္သန္ရန္ ၿပင္ဆင္ထားေသာ က်မထံတြင္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မ်ားေရာက္မလာေတာ့ပါ ။
အခန္း ( ၁ )
၈နာရီခန္ ့ခြဲခြာၿပီးအလုပ္မွ ၿပန္ေရာက္လာေသာ က်မခ်စ္သူထံတြင္ က်မ အတြက္လြမ္းဆြတ္သတိရၿခင္းမ်ား ပါမလာတတ္ပါ ။
တနာရီၿပီးတနာရီ ေရတြတ္ရင္း .. ကိုကိုနဲ့ခြဲရတာ ဘယ္ႏွနာရီေတာင္ .. လို့လြမ္းလြမ္းဆြတ္ဆြတ္ ေၿပာၿပခ်င္ေသာက်မ ဧ။္
စိတ္ကူးသည္ မီးၿမိဳက္ခံရေသာ စကၠဴလို ဟုတ္ခနဲ ကုန္ဆံုးသြားခဲ့ဘူးပါသည္ ။
အနည္းဆံုးၿပီးခဲ့တဲ့ ၈နာရီအတြင္းက်မ ဘာလုပ္ေနသလဲဆိုတာ ေတာင္ေမးရန္သူသတိရရင္ေတာင္မွ ထိုမွ်ေလာက္ က်မေၿခာက္ၿခားမည္မထင္ ။
ယံုၾကည္လို ့မေမးတာ ၿဖစ္ေၾကာင္းသူ ့ထံတြင္အေၿဖ ရိွမွန္းက်မသိပါသည္ ။ သို့ေသာ္ ထိုအေၿဖသည္ က်မ ေမွ်ာ္လင့္ေသာ
အရာမဟုတ္ပါ ။
အခန္း ( ၂ )
က်မ ဘ၀တြင္အဆိုး၀ါးဆံုးေသာ အခိ်န္သည္ အိပ္ေမာက်ေနသာ သူ ့ေက်ာၿပင္ကိုၿမင္ေတြ ့ရေသာ အခ်ိန္ၿဖစ္ပါသည္ ။
၂၄ႏွစ္ေက်ာ္ ဘယ္ဘက္သို ့ေစာင္းအိပ္တတ္ေသာ နံရံကိုမ်က္ႏွာမူအိပ္တတ္ေသာ က်မသည္ ၁၄ရက္တည္းနဲ့သူရိွရာ ဘက္
သတိထားမ်က္ႏွာမူတတ္သြားေသာ္လည္း
မ်က္လံုးပြင့္လိုက္တိုင္း က်မ မ်က္ႏွာမူရသည္မွာ သူ့ေက်ာၿပင္သာၿဖစ္ပါသည္ ။ အရင္လို က်မအား ၿမတ္ႏိုးစြာၾကည့္တတ္ေသာ
သူ ့မ်က္လံုးတစံုမွာ အိမ္မက္သာၿဖစ္ပါသည္ ။
ညအိပ္မီး လွလွေလးမ်ား ၀ယ္ရန္ စိတ္ကူးဘူးေသာ က်မသည္ သူ့ေက်ာၿပင္ကို မ်က္ႏွာမမူမိရန္ သာအားထုတ္ဖို့ပိုလိုအပ္
မွန္း ေသခ်ာသိေနမိၿပန္သည္ ။
အခန္း ( ၃ )
ခ်စ္သူေပးေသာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္သည္ က်မအတြက္ သစ္ေစ့ေလးတေစ့သာ ၿဖစ္ေစခ်င္သည္ ။ က်မ ဧ။္ အနာဂတ္ႏွင့္ေမွ်ာ္လင့္
ေသာ အရာမ်ားအားလံုးကို
ထို သစ္ေစ့ေလးအား ဆုတ္ကိုင္ရင္း အိမ္မက္ခ်င္ပါသည္ ။ သို့ေသာ္ မေသခ်ာေသာ အရာမ်ားအား က်မ လက္ထဲသို့မထည့္လို
ေသာ က်မခ်စ္သူေရွ ့တြင္က်မ စကားလံုးမ်ားသည္
တၿဖဳတ္ၿဖဳတ္ေသဆံုးလွ်က္ ရိွပါသည္ ။ တသက္တြင္တၾကိမ္သာ၀တ္ခြင့္ရမည္ၿဖစ္ေသာ မဂ္လာ၀တ္စံုၿဖဴလြလြေလးမ်ား
ေတြ ့လွ်င္ ငါနဲ့မ်ားလိုက္ပါ့မလားလို့ေတြးတတ္ေသာက်မ သည္
မဂ္လာေဆာင္အေၾကာင္း ခ်စ္သူကို စကား စမိသည့္ အခိုက္ အလကား အပိုေတြပါ ကြာ ဟု Game ေဆာ့ရင္းေၿပာေသာ အခါ
က်မ ကိုယ္ထဲမွေသြးမ်ားသည္ စကၠန္ ့အတြင္းခမ္းသြားေလသည္။
ထိုညကစလို ့က်မ computer ထဲမွာ စုထားေသာ မဂ္လာေဆာင္အက်ီၿဖဴၿဖဴဓာတ္ပံုေလးမ်ားသည္ ထိုအခ်ိန္မွစၿပီး
Hidden file အေနႏွင့္ ဖြတ္ထားမိေသာ အၿဖစ္ေရာက္သြားပါသည္။
သြားရင္းလာရင္း သတိုးသမီး၀တ္စံုေလးမ်ားေရာင္းေသာ ဆိုင္ေရွ ့ၿဖတ္မိလွ်င္ အရင္လိုက်မ မေငးရဲ ..
သ ူၿမင္မွာပင္ က်မေၾကာက္ သြားခဲ့ၿပီ ..
က်မ လိုခ်င္ေသာ အက်ီၿဖဴၿဖဴေလး၀ယ္ေပးရန္ တေန့တနာ၇ီပိုအလုပ္လုပ္ေနေသာ အခ်စ္ဆံုးသူငယ္ခ်င္းကို
ေတာင္ က်မဖြင့္ေၿပာရဲ ။
တကယ္တမ္းက်ေတာ့လည္း ခန္းနားေသာ မဂ္လာေဆာင္ေတြကို က်မစက္ဆုပ္သည္။
သို့ေသာ္ က်မ အတြက္ သတိုးသမီးၿဖစ္ခြင့္ရမည့္အခုိက္အတန္ ့ေလးကို စံုမက္ခြင့္ေတြးေသာၾကည္ႏူးခြင့္ေတာင္ သူက်မလက္ထဲထည့္မေပးခဲ့ပါ။
လက္ထပ္ၿပီးၾကရင္ဆိုေသာ စကားလံုးကိုေရွာင္ကြင္းကာ က်မ စကားေၿပာေသာ အခါ ဟိုး ..ငယ္ငယ္ေက်ာင္းသားဘ၀က
ရည္းစား
ဦးနဲ ့အတူ ငါတို့အတူတူေနၾကရင္ေလ.. ဆိုေသာ မၿမင္ႏိုင္ေသာ ဟိုး.မမွန္းဆႏိုင္ေသာ အနာဂတ္ကို တမ္းတရင္းစကားေၿပာခဲ့ဘူးတာသတိရပါသည္ ။ အခုေတာ့ က်မေရွ ့လက္တကမ္းတြင္ရိွေသာ အရာသည္ ပိန္းပိတ္ေအာင္
ေမွာင္မဲ လွ်က္ ... တခါတေလက်ေတာ့လည္း
နီးလြန္းလွ်င္သဲကြဲစြာၿမင္ႏိုင္ၿခင္းမရိွဘူးလား ..
အခန္း ( ၄ )
ခ်စ္ၿခင္းတြင္ မည္သည့္စည္းကမ္းခ်က္မ်ားမွမရိွ ။ ပံုေသသက္မွတ္ အပ္ေသာ လိုအပ္ၿခင္းမ်ားမရိွ။
သို့ေသာ္ က်မ အတြက္အခ်စ္သည္သူႏွင့္က်မခြဲခြာခံနီး လုိက္ပို ့ရင္း
ေပြ ့ဖက္ႏွဳတ္ဆက္ဘူးေသာ အခ်ိန္ခဏေလးမ်ား သူထမင္းခြံ ့ေကြ်းဘူးေသာအခ်ိန္မ်ား ..
ဘယ္ႏွၾကိမ္ ဘယ္ႏွခါဆိုတာ က်မမွတ္မိေနသည္ ။ ဘ၀ဆိုတာ ထပ္ခါထပ္ခါ လွပေနမွာပါလို ့မယံုၾကည္ေသာ
လူတေယာက္အတြက္ ၿပင္ဖ်က္မရေသာ အတိတ္လွလွေလးမ်ားက လြဲၿပီး ဘာမ်ား မွတ္ထားစရာရိွလို့ပါလဲ ?။
က်မမွာ လွမ္းေမွ်ာ္စရာ အနာဂတ္လည္းမသိ ။ အိပ္ရာထဲမွာ က်မကိုေပြ ့ဖက္ရင္း ေရာက္တတ္ရာရာ စကားမ်ား ကို
ခ်စ္သူနဲ့ ေၿပာခ်င္ေသာ က်မအိပ္ရာ၀င္ခ်ိန္မ်ားကို model မိန္းမေခ်ာေလးမ်ားဧ။္ ဓာတ္ပံုမ်ား Youtube ေပၚက MTV မ်ား နဲ့
က်မလဲလို့ မရႏိုင္ပါ ။
ေနာက္လည္း ရမည္မဟုတ္ ။ အရာရာကို တုိက္ခိုက္ရယူခ်င္၀ံ့ေသာ သတၱိသည္ မေမွ်ာ္လင့္ေသာ အရာမ်ားစြာ
ဆံုးရံွဳးၿပီးစ က်မ မွာမရိွ ။ တကယ္တမ္းေသာ အိမ္မက္သည္ အိမ္မက္သာ ၿဖစ္လိမ့္မည္ ။
ခ်စ္သူအေၾကာင္းအေၾကာင္းငယ္သူငယ္ခ်င္းအေၾကာင္းေၿပာၿပ မိေတာ့ သူငယ္ခ်င္းက
'ဟာ.ေကာင္းလိုက္တာ ..
နင့္ကိုခဏခဏ သီခ်င္းဆိုၿပ ..ဂီတာတီးၿပမွာပဲေနာ္ .. နင္ကသူ ့ခ်စ္သူကိုး .. " လို ့
၀မ္းသာအားရေၿပာသည့္အခိုက္ က်မ အသဲႏွလံုးသည္ေဇာက္ထိုးမိုးေမွ်ာ္ေၿပာင္းၿပန္ၿဖစ္ကုန္ပီလား မသိေလာက္ေအာင္ လိွဳက္ခနဲ၀မ္းနည္းသြားမိပါသည္ ။
က်မ ေမွ်ာ္လင့္ဘူးေသာ လူတေယာက္ဧ။္ ခ်စ္သူၿဖစ္ရသည့္တိုင္ေအာင္ ( သူက်မ ကိုခ်စ္သူဟု မသံုးႏွဳန္းဘူးပါ .. )
က်မ ေမွ်ာ္လင့္ေသာ အရာမ်ားသည္ သူ့ထံမွပါမလာပါ ။
အခန္း ( ၅ )
က်မ ေမြ ့ေန ့သည္ သည္ စက္တင္ဘာလထဲက ေန့တေန့မွန္းက်မသိေသာ္လည္း ၂ရက္ေန့လား ၃ရက္ေန ့လား
၂၃ရက္ေန့
ကဘာေန ့မ်ားက်သလဲ ..ေသာၾကာလား စေနလား က်မ မသိခ်င္ခဲ့ပါ ..
ၿပကၡဒိန္ၾကည့္ရန္ကိုယ့္ဘာသာ မရမကေမ့ထားၿပီးၿဖစ္ႏိုင္ရင္ စက္တင္ဘာလ ၂၃ရက္ေန့ကိုၿပကၡဒိန္ထဲက က်မ
ၿခစ္ထုတ္ၿပစ္ခ်င္ခဲ့ မိသည္ ။
အထူးသၿဖင့္ က်မခ်စ္သူေမ့ေလွ်ာ့ေစခ်င္ခဲ့သည္ ။ တကယ္လို့မ်ား အဲဒီအခ်ိန္သူ့မွာ ေငြေၾကးအဆင္မေၿပခဲ့ေသာ္
သူအားငယ္
သြားမွာ စိတ္မေကာင္းၿဖစ္မွာ က်မႏွင့္ေတြ ့ရမွာ
ရွက္ေနမွာ က်မမလိုလား ..။ သို့ေသာ္ သူေငြေၾကးႏွင့္
ေပး၀ယ္ရန္မလိုအပ္ေသာ သူ ့စိတ္ကူးမ်ား . က်မႏွင့္အတူသြားရမည့္က်မတို့ႏွစ္ေယာက္အနာဂတ္အတြက္
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မ်ား လည္း က်မမရပါ ။
အခန္း ( ၆ )
သူငယ္ခ်င္းတေယာက္ကို ' ငါေလ .. သစ္ပင္တပင္သာၿဖစ္ရမယ္ဆိုရင္ ကႏၱာရသစ္ပင္ေလးသာၿဖစ္ခ်င္တယ္.. ပန္းပြင့္ပိစိေလးေတာင္ပြင့္လိုက္ေသးတယ္..သူ့မွာလိုအပ္ခ်က္နည္းနည္းနဲ့
ရွင္သန္ေနတာ မဟုတ္တဲ့အတိုင္းပဲ ' လို ့ေၿပာေတာ့ .. သူငယ္ခ်င္းက ' ဟာ.. နင္ကလည္း .. ၿဖစ္ခ်င္းၿဖစ္ အိုေအစစ္
ေလာက္ၿဖစ္ပါလား ..စိမ္းစိမ္းစိုစိုေလးေပါ့ ' တဲ့ ..
က်မ ဆိုလိုခ်င္တာ သူသေဘာမေပါက္လုိ့သာေနလိမ့္မယ္ .. ကႏၱာရေပၚသြားၿပီး အားမနာပါးမနာစိမ္းၿပေနေသာ အိုေအစစ္ၾကီးေတာ့က်မမၿဖစ္ခ်င္ပါ ။ ကႏာၱရၾကီးတခုလံုးမ်ား
မစိမ္းေပးႏိုင္ပဲနဲ့ေတာ့ သူနဲ့ လိုက္ဖက္ေသာ ဆူးပင္ေလးၿဖစ္ရတာပဲ ပိုေကာင္းတယ္ထင္မိသည္ ။
သို့ေသာ္ ... အိမ္မက္မ်ားကို မွ်ားမရေသာ ေနာက္ အနာဂတ္ဆီသြားရန္ လိုအပ္ေသာ က်မ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္သည္လည္း
အေငြ ့ၿပန္ေလသည္ ။
အခန္း ( ရ )
အတူတူရိွေနရန္ မၿဖစ္ႏိုင္ေတာ့ေသာ အခါ က်မ တို ့ႏွစ္ေယာက္အတိတ္သည္ သူ့ထံတြင္ ၾကားဖူးနား၀
ပံုၿပင္ေလာက္မွ်ပင္ အရိပ္မထင္ခဲ့ေစခ်င္ပါ ။
က်မဧ။္ အိမ္မက္ ကမ္းပါးမွာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္တို့ႏွင့္ေ၀းေနဆဲ ..
အခန္း ( ၈ )
လူတခ်ိဳ ့သည္ မိမိအနာဂတ္ကို ေငြေၾကးၿဖင့္ လည္းေကာင္း ပညာၿဖင့္ေသာ္လည္းေကာင္း ဂုဏ္အားၿဖင့္ေသာ္လည္းေကာင္း မွ်ားေကာင္းမွ်ားၾကလိမ့္မည္ ။
က်မသည္ က်မအနာဂတ္ကို ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ၿဖင့္ မ်ားရန္ အိမ္မက္ကမ္းပါးေဘးတြင္ ထိုင္ေနသူသာၿဖစ္ပါသည္
လူတခ်ိဳ ့သည္ မိမိအနာဂတ္ကို ေငြေၾကးၿဖင့္ လည္းေကာင္း ပညာၿဖင့္ေသာ္လည္းေကာင္း ဂုဏ္အားၿဖင့္ေသာ္လည္းေကာင္း မွ်ားေကာင္းမွ်ားၾကလိမ့္မည္ ။
က်မသည္ က်မအနာဂတ္ကို ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ၿဖင့္ မ်ားရန္ အိမ္မက္ကမ္းပါးေဘးတြင္ ထိုင္ေနသူသာၿဖစ္ပါသည္ ။
က်မေမွ်ာ္လင့္အပ္ေသာ အရာ မ်ားမွာ ကႏၱာရဆူးပင္ တပင္ကဲ့သို့ပင္ လိုအပ္နည္းပါးစြာရွင္သန္ခ်င္ပါသည္ ။
သို့ေသာ္ .. က်မ ေတြ ့ၿမင္ခ်င္ေသာ ေကာင္းကင္မွာ အေမွာင္အတိၿပီးေသာ ကြင္းၿပင္တခုသာ ၿဖစ္ၿပီး ၿပာလဲ့ေသာအဆင္းရိွမေနမွန္း က်မသိလာေသာ အခါ ေက်ာက္သားမ်က္ႏွာ
ၿပင္ကို တြယ္ကပ္ၿပီး ရွင္သန္ရန္ ၿပင္ဆင္ထားေသာ က်မထံတြင္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မ်ားေရာက္မလာေတာ့ပါ ။
အခန္း ( ၁ )
၈နာရီခန္ ့ခြဲခြာၿပီးအလုပ္မွ ၿပန္ေရာက္လာေသာ က်မခ်စ္သူထံတြင္ က်မ အတြက္လြမ္းဆြတ္သတိရၿခင္းမ်ား ပါမလာတတ္ပါ ။
တနာရီၿပီးတနာရီ ေရတြတ္ရင္း .. ကိုကိုနဲ့ခြဲရတာ ဘယ္ႏွနာရီေတာင္ .. လို့လြမ္းလြမ္းဆြတ္ဆြတ္ ေၿပာၿပခ်င္ေသာက်မ ဧ။္
စိတ္ကူးသည္ မီးၿမိဳက္ခံရေသာ စကၠဴလို ဟုတ္ခနဲ ကုန္ဆံုးသြားခဲ့ဘူးပါသည္ ။
အနည္းဆံုးၿပီးခဲ့တဲ့ ၈နာရီအတြင္းက်မ ဘာလုပ္ေနသလဲဆိုတာ ေတာင္ေမးရန္သူသတိရရင္ေတာင္မွ ထိုမွ်ေလာက္ က်မေၿခာက္ၿခားမည္မထင္ ။
ယံုၾကည္လို ့မေမးတာ ၿဖစ္ေၾကာင္းသူ ့ထံတြင္အေၿဖ ရိွမွန္းက်မသိပါသည္ ။ သို့ေသာ္ ထိုအေၿဖသည္ က်မ ေမွ်ာ္လင့္ေသာ
အရာမဟုတ္ပါ ။
အခန္း ( ၂ )
က်မ ဘ၀တြင္အဆိုး၀ါးဆံုးေသာ အခိ်န္သည္ အိပ္ေမာက်ေနသာ သူ ့ေက်ာၿပင္ကိုၿမင္ေတြ ့ရေသာ အခ်ိန္ၿဖစ္ပါသည္ ။
၂၄ႏွစ္ေက်ာ္ ဘယ္ဘက္သို ့ေစာင္းအိပ္တတ္ေသာ နံရံကိုမ်က္ႏွာမူအိပ္တတ္ေသာ က်မသည္ ၁၄ရက္တည္းနဲ့သူရိွရာ ဘက္
သတိထားမ်က္ႏွာမူတတ္သြားေသာ္လည္း
မ်က္လံုးပြင့္လိုက္တိုင္း က်မ မ်က္ႏွာမူရသည္မွာ သူ့ေက်ာၿပင္သာၿဖစ္ပါသည္ ။ အရင္လို က်မအား ၿမတ္ႏိုးစြာၾကည့္တတ္ေသာ
သူ ့မ်က္လံုးတစံုမွာ အိမ္မက္သာၿဖစ္ပါသည္ ။
ညအိပ္မီး လွလွေလးမ်ား ၀ယ္ရန္ စိတ္ကူးဘူးေသာ က်မသည္ သူ့ေက်ာၿပင္ကို မ်က္ႏွာမမူမိရန္ သာအားထုတ္ဖို့ပိုလိုအပ္
မွန္း ေသခ်ာသိေနမိၿပန္သည္ ။
အခန္း ( ၃ )
ခ်စ္သူေပးေသာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္သည္ က်မအတြက္ သစ္ေစ့ေလးတေစ့သာ ၿဖစ္ေစခ်င္သည္ ။ က်မ ဧ။္ အနာဂတ္ႏွင့္ေမွ်ာ္လင့္
ေသာ အရာမ်ားအားလံုးကို
ထို သစ္ေစ့ေလးအား ဆုတ္ကိုင္ရင္း အိမ္မက္ခ်င္ပါသည္ ။ သို့ေသာ္ မေသခ်ာေသာ အရာမ်ားအား က်မ လက္ထဲသို့မထည့္လို
ေသာ က်မခ်စ္သူေရွ ့တြင္က်မ စကားလံုးမ်ားသည္
တၿဖဳတ္ၿဖဳတ္ေသဆံုးလွ်က္ ရိွပါသည္ ။ တသက္တြင္တၾကိမ္သာ၀တ္ခြင့္ရမည္ၿဖစ္ေသာ မဂ္လာ၀တ္စံုၿဖဴလြလြေလးမ်ား
ေတြ ့လွ်င္ ငါနဲ့မ်ားလိုက္ပါ့မလားလို့ေတြးတတ္ေသာက်မ သည္
မဂ္လာေဆာင္အေၾကာင္း ခ်စ္သူကို စကား စမိသည့္ အခိုက္ အလကား အပိုေတြပါ ကြာ ဟု Game ေဆာ့ရင္းေၿပာေသာ အခါ
က်မ ကိုယ္ထဲမွေသြးမ်ားသည္ စကၠန္ ့အတြင္းခမ္းသြားေလသည္။
ထိုညကစလို ့က်မ computer ထဲမွာ စုထားေသာ မဂ္လာေဆာင္အက်ီၿဖဴၿဖဴဓာတ္ပံုေလးမ်ားသည္ ထိုအခ်ိန္မွစၿပီး
Hidden file အေနႏွင့္ ဖြတ္ထားမိေသာ အၿဖစ္ေရာက္သြားပါသည္။
သြားရင္းလာရင္း သတိုးသမီး၀တ္စံုေလးမ်ားေရာင္းေသာ ဆိုင္ေရွ ့ၿဖတ္မိလွ်င္ အရင္လိုက်မ မေငးရဲ ..
သ ူၿမင္မွာပင္ က်မေၾကာက္ သြားခဲ့ၿပီ ..
က်မ လိုခ်င္ေသာ အက်ီၿဖဴၿဖဴေလး၀ယ္ေပးရန္ တေန့တနာ၇ီပိုအလုပ္လုပ္ေနေသာ အခ်စ္ဆံုးသူငယ္ခ်င္းကို
ေတာင္ က်မဖြင့္ေၿပာရဲ ။
တကယ္တမ္းက်ေတာ့လည္း ခန္းနားေသာ မဂ္လာေဆာင္ေတြကို က်မစက္ဆုပ္သည္။
သို့ေသာ္ က်မ အတြက္ သတိုးသမီးၿဖစ္ခြင့္ရမည့္အခုိက္အတန္ ့ေလးကို စံုမက္ခြင့္ေတြးေသာၾကည္ႏူးခြင့္ေတာင္ သူက်မလက္ထဲထည့္မေပးခဲ့ပါ။
လက္ထပ္ၿပီးၾကရင္ဆိုေသာ စကားလံုးကိုေရွာင္ကြင္းကာ က်မ စကားေၿပာေသာ အခါ ဟိုး ..ငယ္ငယ္ေက်ာင္းသားဘ၀က
ရည္းစား
ဦးနဲ ့အတူ ငါတို့အတူတူေနၾကရင္ေလ.. ဆိုေသာ မၿမင္ႏိုင္ေသာ ဟိုး.မမွန္းဆႏိုင္ေသာ အနာဂတ္ကို တမ္းတရင္းစကားေၿပာခဲ့ဘူးတာသတိရပါသည္ ။ အခုေတာ့ က်မေရွ ့လက္တကမ္းတြင္ရိွေသာ အရာသည္ ပိန္းပိတ္ေအာင္
ေမွာင္မဲ လွ်က္ ... တခါတေလက်ေတာ့လည္း
နီးလြန္းလွ်င္သဲကြဲစြာၿမင္ႏိုင္ၿခင္းမရိွဘူးလား ..
အခန္း ( ၄ )
ခ်စ္ၿခင္းတြင္ မည္သည့္စည္းကမ္းခ်က္မ်ားမွမရိွ ။ ပံုေသသက္မွတ္ အပ္ေသာ လိုအပ္ၿခင္းမ်ားမရိွ။
သို့ေသာ္ က်မ အတြက္အခ်စ္သည္သူႏွင့္က်မခြဲခြာခံနီး လုိက္ပို ့ရင္း
ေပြ ့ဖက္ႏွဳတ္ဆက္ဘူးေသာ အခ်ိန္ခဏေလးမ်ား သူထမင္းခြံ ့ေကြ်းဘူးေသာအခ်ိန္မ်ား ..
ဘယ္ႏွၾကိမ္ ဘယ္ႏွခါဆိုတာ က်မမွတ္မိေနသည္ ။ ဘ၀ဆိုတာ ထပ္ခါထပ္ခါ လွပေနမွာပါလို ့မယံုၾကည္ေသာ
လူတေယာက္အတြက္ ၿပင္ဖ်က္မရေသာ အတိတ္လွလွေလးမ်ားက လြဲၿပီး ဘာမ်ား မွတ္ထားစရာရိွလို့ပါလဲ ?။
က်မမွာ လွမ္းေမွ်ာ္စရာ အနာဂတ္လည္းမသိ ။ အိပ္ရာထဲမွာ က်မကိုေပြ ့ဖက္ရင္း ေရာက္တတ္ရာရာ စကားမ်ား ကို
ခ်စ္သူနဲ့ ေၿပာခ်င္ေသာ က်မအိပ္ရာ၀င္ခ်ိန္မ်ားကို model မိန္းမေခ်ာေလးမ်ားဧ။္ ဓာတ္ပံုမ်ား Youtube ေပၚက MTV မ်ား နဲ့
က်မလဲလို့ မရႏိုင္ပါ ။
ေနာက္လည္း ရမည္မဟုတ္ ။ အရာရာကို တုိက္ခိုက္ရယူခ်င္၀ံ့ေသာ သတၱိသည္ မေမွ်ာ္လင့္ေသာ အရာမ်ားစြာ
ဆံုးရံွဳးၿပီးစ က်မ မွာမရိွ ။ တကယ္တမ္းေသာ အိမ္မက္သည္ အိမ္မက္သာ ၿဖစ္လိမ့္မည္ ။
ခ်စ္သူအေၾကာင္းအေၾကာင္းငယ္သူငယ္ခ်င္းအေၾကာင္းေၿပာၿပ မိေတာ့ သူငယ္ခ်င္းက
'ဟာ.ေကာင္းလိုက္တာ ..
နင့္ကိုခဏခဏ သီခ်င္းဆိုၿပ ..ဂီတာတီးၿပမွာပဲေနာ္ .. နင္ကသူ ့ခ်စ္သူကိုး .. " လို ့
၀မ္းသာအားရေၿပာသည့္အခိုက္ က်မ အသဲႏွလံုးသည္ေဇာက္ထိုးမိုးေမွ်ာ္ေၿပာင္းၿပန္ၿဖစ္ကုန္ပီလား မသိေလာက္ေအာင္ လိွဳက္ခနဲ၀မ္းနည္းသြားမိပါသည္ ။
က်မ ေမွ်ာ္လင့္ဘူးေသာ လူတေယာက္ဧ။္ ခ်စ္သူၿဖစ္ရသည့္တိုင္ေအာင္ ( သူက်မ ကိုခ်စ္သူဟု မသံုးႏွဳန္းဘူးပါ .. )
က်မ ေမွ်ာ္လင့္ေသာ အရာမ်ားသည္ သူ့ထံမွပါမလာပါ ။
အခန္း ( ၅ )
က်မ ေမြ ့ေန ့သည္ သည္ စက္တင္ဘာလထဲက ေန့တေန့မွန္းက်မသိေသာ္လည္း ၂ရက္ေန့လား ၃ရက္ေန ့လား
၂၃ရက္ေန့
ကဘာေန ့မ်ားက်သလဲ ..ေသာၾကာလား စေနလား က်မ မသိခ်င္ခဲ့ပါ ..
ၿပကၡဒိန္ၾကည့္ရန္ကိုယ့္ဘာသာ မရမကေမ့ထားၿပီးၿဖစ္ႏိုင္ရင္ စက္တင္ဘာလ ၂၃ရက္ေန့ကိုၿပကၡဒိန္ထဲက က်မ
ၿခစ္ထုတ္ၿပစ္ခ်င္ခဲ့ မိသည္ ။
အထူးသၿဖင့္ က်မခ်စ္သူေမ့ေလွ်ာ့ေစခ်င္ခဲ့သည္ ။ တကယ္လို့မ်ား အဲဒီအခ်ိန္သူ့မွာ ေငြေၾကးအဆင္မေၿပခဲ့ေသာ္
သူအားငယ္
သြားမွာ စိတ္မေကာင္းၿဖစ္မွာ က်မႏွင့္ေတြ ့ရမွာ
ရွက္ေနမွာ က်မမလိုလား ..။ သို့ေသာ္ သူေငြေၾကးႏွင့္
ေပး၀ယ္ရန္မလိုအပ္ေသာ သူ ့စိတ္ကူးမ်ား . က်မႏွင့္အတူသြားရမည့္က်မတို့ႏွစ္ေယာက္အနာဂတ္အတြက္
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မ်ား လည္း က်မမရပါ ။
အခန္း ( ၆ )
သူငယ္ခ်င္းတေယာက္ကို ' ငါေလ .. သစ္ပင္တပင္သာၿဖစ္ရမယ္ဆိုရင္ ကႏၱာရသစ္ပင္ေလးသာၿဖစ္ခ်င္တယ္.. ပန္းပြင့္ပိစိေလးေတာင္ပြင့္လိုက္ေသးတယ္..သူ့မွာလိုအပ္ခ်က္နည္းနည္းနဲ့
ရွင္သန္ေနတာ မဟုတ္တဲ့အတိုင္းပဲ ' လို ့ေၿပာေတာ့ .. သူငယ္ခ်င္းက ' ဟာ.. နင္ကလည္း .. ၿဖစ္ခ်င္းၿဖစ္ အိုေအစစ္
ေလာက္ၿဖစ္ပါလား ..စိမ္းစိမ္းစိုစိုေလးေပါ့ ' တဲ့ ..
က်မ ဆိုလိုခ်င္တာ သူသေဘာမေပါက္လုိ့သာေနလိမ့္မယ္ .. ကႏၱာရေပၚသြားၿပီး အားမနာပါးမနာစိမ္းၿပေနေသာ အိုေအစစ္ၾကီးေတာ့က်မမၿဖစ္ခ်င္ပါ ။ ကႏာၱရၾကီးတခုလံုးမ်ား
မစိမ္းေပးႏိုင္ပဲနဲ့ေတာ့ သူနဲ့ လိုက္ဖက္ေသာ ဆူးပင္ေလးၿဖစ္ရတာပဲ ပိုေကာင္းတယ္ထင္မိသည္ ။
သို့ေသာ္ ... အိမ္မက္မ်ားကို မွ်ားမရေသာ ေနာက္ အနာဂတ္ဆီသြားရန္ လိုအပ္ေသာ က်မ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္သည္လည္း
အေငြ ့ၿပန္ေလသည္ ။
အခန္း ( ရ )
အတူတူရိွေနရန္ မၿဖစ္ႏိုင္ေတာ့ေသာ အခါ က်မ တို ့ႏွစ္ေယာက္အတိတ္သည္ သူ့ထံတြင္ ၾကားဖူးနား၀
ပံုၿပင္ေလာက္မွ်ပင္ အရိပ္မထင္ခဲ့ေစခ်င္ပါ ။
က်မဧ။္ အိမ္မက္ ကမ္းပါးမွာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္တို့ႏွင့္ေ၀းေနဆဲ ..
အခန္း ( ၈ )
လူတခ်ိဳ ့သည္ မိမိအနာဂတ္ကို ေငြေၾကးၿဖင့္ လည္းေကာင္း ပညာၿဖင့္ေသာ္လည္းေကာင္း ဂုဏ္အားၿဖင့္ေသာ္လည္းေကာင္း မွ်ားေကာင္းမွ်ားၾကလိမ့္မည္ ။
က်မသည္ က်မအနာဂတ္ကို ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ၿဖင့္ မ်ားရန္ အိမ္မက္ကမ္းပါးေဘးတြင္ ထိုင္ေနသူသာၿဖစ္ပါသည္
အလိုဗ်ာ .. က်ေနာ္ ့ဇာတိဘယ္အရပ္ကဆိုတာေတာင္ ေမ့ေတ့ေတ့ပါ .. တခ်ိဳ ့တလည္း တရုတ္ၿပည္နယ္စပ္က တခ်ိဳ့ကလည္း ယိုးဒယားနယ္စပ္က လာတာလို ့အမ်ိဳးမ်ိဳးေၿပာၾကတာပါပဲ .. ဒါေပမယ့္လည္း ဘာပဲၿဖစ္ၿဖစ္ ေနာက္ဆံုးေတာ့လည္း ပလတ္စတစ္ ဗန္းေလးထဲထည့္ ေရာင္းခံရတာပါပဲ … လမ္းေဘးမွာေပါ့ ..
ေစ်းကလည္းအေနေတာ္ တေထာင္နဲ့ႏွစ္ေထာင္ၾကား .. အစားစား..
ဒါေပမယ့္လည္း သတင္းစာေတြ အင္တာနက္ တီဗြီေတြ ထဲကလိုေတာ့ ဘယ္သူကမွ ခိုးကူးေခြရယ္လို့က်ဳပ္
တို့ကို မေခၚေပါင္ …
‘’ ဒီဗြီဒီ ၀ယ္ၿဖစ္ေသးလား … ဘာ အေခြေတြရိွလည္း … ‘’
‘’ အလုပ္က အၿပန္ လမ္းမွာေတြ ့လို့ဒီဗြီဒီတခ်ပ္ ၀ယ္လာေသးတယ္ ပိတ္ရက္ၾကည့္ရတာေပါ့ … ‘’ ဆိုတာ က်ဳပ္တို့ကိုေၿပာတာဗ် ..
ဟုတ္တယ္ေလ… အရင္က တလကိုးသတင္း ဆင္ဆာ ဘုတ္ေရွ ့ငုတ္တုတ္ထိုင္ၿပီးမွ ႏိုင္ငံၿခာ ရုပ္ရွင္ေလးတေခြ ငွား ၾကည့္ခြင့္ရတဲ့ အေနအထားကေန .. ေဟာ.. ၁၀ကားတြဲယူမလား .. ကား ၂၀တြဲယူမလား .. လမ္းေဘးမွာ တင္ ေအာတိုက္ ေစ်းေပါေပါနဲ့
အပိုင္၀ယ္လို ့ရတာ .. ဘယ္သူကမ်ားမၾကိဳက္ရိွမလဲ .. ရုပ္ရွင္ရံုၾကီးေတြကလည္း ႏိုင္ငံၿခားကားတိုင္း တင္တာမွ မဟုတ္တာ .. ေစ်းကလည္းၾကီးဘာဘိနဲ့..
အဂ္လိပ္လို မတတ္ရင္ေတာင္ ကေလးကား ေခြးကား ေလာက္ေတာ့ ၀ယ္ထားၾကတာပါပဲ ..
ၿမန္မာဗီစီဒီ သီခ်င္းေတြ ေခြကေတာ့ တပိုင္းေပါ့ေလ .. ဒါေပမယ့္လည္း အေသက်ပ္အေနက်ပ္ ေခတ္က်ပ္ၾကီးမွာ အပမ္းေၿဖစရာ
ဆိုလို့.. ဒီအရုပ္ေလးေတြပဲၾကည့္ရတာ … သီခ်င္းေလးပဲနားေထာင္ရတာ ..တီဗြီက ကိုရီးယားကားဆိုတာကလည္း မီးလာတဲ့အခ်ိန္
နဲ့မတိုက္ရင္ ၾကည့္ခြင့္ရတာ မဟုတ္ဘူးမွလား ..
ထားပါေလ.. အဆိုေတာ္ ရင့္မၾကီးေတြ ကားတ၀ီ၀ီနဲ ့က်ဳပ္ ထိုင္ေနတဲ့ေရွ ့တင္ၿဖတ္ေနၾကတာပဲ ဟာ ..
ေနဦးဗ်… က်ဳပ္က ဒီဗီဒီေခြခ်င္းအတူတူ နည္းနည္းေတာ့ ထူးတယ္.. သူမ်ားလို ဗန္းထဲေတာ့ ထည့္ေရာင္းမခံရဘူး ..
ဆိုင္ရွင္လြယ္ အိတ္ထဲမွာ … တိတ္တိတ္ပုန္းေရာင္းခံရတာ..
ဟာ……. တမ်ိဳးေတာ့ မထင္ပါနဲ့…. က်ဳပ္က Rambo 4 အေခြပါ … လူေတြရဲ ့ထံုစံအတုိင္း မၾကည့္ရဘူးဆို မွ ပိုၾကည့္ခ်င္တာကလား … တေန့တေန့ဆိုင္ရွင္မွာ ေရာင္းရတာ မနည္းဘူးရယ္.. အဲ.. ဒီဗီဒီေခြဗန္းထဲမွာေတာ့ .. RamBo 4 မေရာင္းပါလို့.. စာေလးေထာင္ထားတာေပါ့ ..
ဒါကလည္း .. သူ့၀မ္းစာေရးေလ.. ကာကီေရာင္၀တ္.. အစိမ္းေရာင္၀တ္ .. အၿပာေရာင္၀တ္.. ယူနီေဖာင္း၀တ္ေတြလာ
တိုင္ းမ်က္ႏွာပ်က္ပ်က္နဲ့သူ ့ခမ်ာ လိုင္းေၾကးေခၚလား ..ဆက္ေၾကးေခၚလား .. မ်က္ႏွာပ်က္ပ်က္နဲ့ေပးရရွာတယ္.. ေၿခသလံုဖက္
မတတ္လည္း .ေတာင္းပန္ရေသးတာ..
က်ဳပ္လို ၿမိဳးၿမိဳးၿမတ္ၿမတ္ သတၱ၀ါေလးေတြနဲ့မွ သူ့မွာလည္းအသက္ရွဳေခ်ာင္ရွာတယ္…
လြယ္အိတ္ထဲမွာ က်ဳပ္တေယာက္ထဲေတာ့ မဟုတ္ဘူးဗ် … စိန္စီေသာ ၀က္မ လို ့အမ်ားေခၚတဲ့စိန္စီေသာ ည အေခြလည္း
သူ့လြယ္အိတ္ထဲမွာပဲ … စိန္ေရာင္ေၿပာင္လက္လက္ညီွ စို့စို ့မို့လို့စီဒီေခြခ်င္းေတာင္
သူ့ နားမကပ္ခ်င္ပါဘူး .. ဒါေတာင္ ဒီ ၀က္မ မ်က္ႏွာကို စီဒီ ကာဗာ မွာ ကပ္မထားေပလို ့ ..
က်ဳပ္ၾကားဘူးတာေတာ့ .. အရင္တုန္းက လူအမ်ားေပါက္ကြဲခ်င္ရင္ ေဘာလံုးပြဲၾကည့္ပီး ဆဲၾကသတဲ့ .. အခုေခတ္ အဲဒီ ၀က္မ အေခြမ်ားၾကည့္ၿပီး လူမ်ား ဆဲၾကသလား မွတ္ရတယ္.. ေတာ္ေတာ္ေတာ့ ေရာင္းရသားဗ်
ထားပါေလ… တေန ့ေတာ့ ဘယ္ကဘယ္လိုေရာက္တယ္မသိ … ကြန္ၿပဴတာေရွ ့ထုိင္ထိုင္ေနတတ္တဲ့ ေကာင္ေလး တေယာက္ အိမ္က်ဳပ္ေရာက္သြားပါတယ္.. သူ့ဆီမွာ အဲဟို .. ၀က္မအေခြလည္းရိွသေပါ့ .. ၿမန္မာမွန္ရင္ မၾကည့္ဘူးတဲ့ သူ မရိွဘူးေတာင္ ထင္ပါတယ္ေလ..
ေဟာဗ်ာ … တေန ့အစိမ္းေရာင္၀တ္မ်ား ေကာင္ေလးအိမ္လာၿပီး ေမြေႏွာက္ၾကပါေလေရာလား ..
အစကေတာ့… ေကာင္ေလးႏွယ္.. ဆက္ေၾကးမ်ား လိုင္းေၾကးမ်ား မေပးပဲ ဒီဗြီဒီေရာင္းေနလို့လားလို ့..
ဘယ္ဟုတ္မလဲ .. အီလက္ထေရာနစ္အက္ဥပေဒဆိုလား .. အဲဒီကတည္းက ခမ်ာေလး ေပ်ာက္သြားလိုက္တာ
ေဟာ .. နဲနဲၾကာေတာ့ ေထာင္ အႏွစ္ ၂၀ေက်ာ္သူ က်သြားသတဲ့ ..
က်ဳပ္လည္းပဲ စိတ္မခ်မ္းသာပါဘူး .. က်ဳပ္ေၾကာင့္ေလလား .. ၀က္မေၾကာင့္ေလလား က်ဳပ္လည္းမသိပါဘူး ..
ဒါနဲ ့ပဲ .. က်ဳပ္ကိုေရာင္းခဲ့တဲ့ ဆိုင္ရွင္နဲ့အၿခားအမ်ိဳးတူ နာမယ္တူ အေခြေတြ ၀ယ္ထားၾကတဲ့ ပိုင္ဆိုင္ေတြလည္း၁၅ႏွစ္ ႏွစ္၂၀က် ၾကေတာ့မွာပဲရယ္လို့စိတ္ပူမိသား ..
ဘာမွေတာ့မၾကားရပါဘူး .. က်ဳပ္ေကာင္ေလးတေယာက္ပဲ ကံဆိုးရွာပါတယ္ထင္တယ္ ..
ဟုတ္တယ္ေလ.. အဲေလာက္ လမ္းေဘးမွာ ဗန္းကိုစီနဲ့၀မ္းစာရွာေနၾက .. တခ်ိဳ့ကလည္းဆိုင္ၾကီးကနားၾကီးနဲ့
အၾကီးအက်ယ္ေရာင္းၾက ..ေဖာက္သည္ၿဖန္ ့ၾက ..
ဘယ့္ႏွယ္.. က်ဳပ္ အိမ္က ေကာင္ေလးမွ ဒီလိုၿဖစ္ရတယ္လို့.
တေန ့ေတာ့ က်ဳပ္သူငယ္ခ်င္း တေယာက္ကို ဖုန္းဆက္ေမးမိတယ္.. အၿခားေဘာ္ဒါမ်ားသတင္းလည္းၾကားလို ၾကားၿငားေပါ့ေလ ….
‘’ဟလို .. သူငယ္ခ်င္း .. ငါ့ကို ေခၚထားမိတဲ့ေကာင္ေလးေတာ့ ဒုကၡ ေရာက္ရွာပီ.. မင္းအိမ္မွာေရာ..
အဆင္ေၿပရဲ ့လားကြာ ..’’
‘’ငွင္း.. ငွင္း … ေၿပပါတယ္ကြာ..’’
‘’ မင္းအသံက အဆီရစ္ေနတဲ့ အထက္စီးက အသံပါလားကြာ .. မင္းဘယ္မ်ားေရာက္ေနပါသလဲ… လံုၿခံဳရဲ ့လား..ေတာ္ၾကာ လမ္းၾကိတ္စက္နဲ့မိေနဦးမယ္.. ‘’
‘’ေၿပပါတယ္ကြာ.. ငါေရာက္ေနတာ XXXX ၀န္ၾကီးရဲ ့အိမ္မွာကြ .. ၀က္မလည္း ငါနဲ့ရိွေနတယ္..’’
‘’ေဟာဗ်ာ …. !! ‘’
က်ေနာ့မွာ လမ္းၾကိတ္စက္ေအာက္ မေရာက္ပဲ စိတ္ေတြ ၿပားခ်ပ္သြားပါေလေရာ ....
( ညအိပ္ရင္း ေတြးမိတာနဲ ့.. ေရးမိတာပါ … စိတ္ကလည္းရွဳပ္သြားလို ့)
ေစ်းကလည္းအေနေတာ္ တေထာင္နဲ့ႏွစ္ေထာင္ၾကား .. အစားစား..
ဒါေပမယ့္လည္း သတင္းစာေတြ အင္တာနက္ တီဗြီေတြ ထဲကလိုေတာ့ ဘယ္သူကမွ ခိုးကူးေခြရယ္လို့က်ဳပ္
တို့ကို မေခၚေပါင္ …
‘’ ဒီဗြီဒီ ၀ယ္ၿဖစ္ေသးလား … ဘာ အေခြေတြရိွလည္း … ‘’
‘’ အလုပ္က အၿပန္ လမ္းမွာေတြ ့လို့ဒီဗြီဒီတခ်ပ္ ၀ယ္လာေသးတယ္ ပိတ္ရက္ၾကည့္ရတာေပါ့ … ‘’ ဆိုတာ က်ဳပ္တို့ကိုေၿပာတာဗ် ..
ဟုတ္တယ္ေလ… အရင္က တလကိုးသတင္း ဆင္ဆာ ဘုတ္ေရွ ့ငုတ္တုတ္ထိုင္ၿပီးမွ ႏိုင္ငံၿခာ ရုပ္ရွင္ေလးတေခြ ငွား ၾကည့္ခြင့္ရတဲ့ အေနအထားကေန .. ေဟာ.. ၁၀ကားတြဲယူမလား .. ကား ၂၀တြဲယူမလား .. လမ္းေဘးမွာ တင္ ေအာတိုက္ ေစ်းေပါေပါနဲ့
အပိုင္၀ယ္လို ့ရတာ .. ဘယ္သူကမ်ားမၾကိဳက္ရိွမလဲ .. ရုပ္ရွင္ရံုၾကီးေတြကလည္း ႏိုင္ငံၿခားကားတိုင္း တင္တာမွ မဟုတ္တာ .. ေစ်းကလည္းၾကီးဘာဘိနဲ့..
အဂ္လိပ္လို မတတ္ရင္ေတာင္ ကေလးကား ေခြးကား ေလာက္ေတာ့ ၀ယ္ထားၾကတာပါပဲ ..
ၿမန္မာဗီစီဒီ သီခ်င္းေတြ ေခြကေတာ့ တပိုင္းေပါ့ေလ .. ဒါေပမယ့္လည္း အေသက်ပ္အေနက်ပ္ ေခတ္က်ပ္ၾကီးမွာ အပမ္းေၿဖစရာ
ဆိုလို့.. ဒီအရုပ္ေလးေတြပဲၾကည့္ရတာ … သီခ်င္းေလးပဲနားေထာင္ရတာ ..တီဗြီက ကိုရီးယားကားဆိုတာကလည္း မီးလာတဲ့အခ်ိန္
နဲ့မတိုက္ရင္ ၾကည့္ခြင့္ရတာ မဟုတ္ဘူးမွလား ..
ထားပါေလ.. အဆိုေတာ္ ရင့္မၾကီးေတြ ကားတ၀ီ၀ီနဲ ့က်ဳပ္ ထိုင္ေနတဲ့ေရွ ့တင္ၿဖတ္ေနၾကတာပဲ ဟာ ..
ေနဦးဗ်… က်ဳပ္က ဒီဗီဒီေခြခ်င္းအတူတူ နည္းနည္းေတာ့ ထူးတယ္.. သူမ်ားလို ဗန္းထဲေတာ့ ထည့္ေရာင္းမခံရဘူး ..
ဆိုင္ရွင္လြယ္ အိတ္ထဲမွာ … တိတ္တိတ္ပုန္းေရာင္းခံရတာ..
ဟာ……. တမ်ိဳးေတာ့ မထင္ပါနဲ့…. က်ဳပ္က Rambo 4 အေခြပါ … လူေတြရဲ ့ထံုစံအတုိင္း မၾကည့္ရဘူးဆို မွ ပိုၾကည့္ခ်င္တာကလား … တေန့တေန့ဆိုင္ရွင္မွာ ေရာင္းရတာ မနည္းဘူးရယ္.. အဲ.. ဒီဗီဒီေခြဗန္းထဲမွာေတာ့ .. RamBo 4 မေရာင္းပါလို့.. စာေလးေထာင္ထားတာေပါ့ ..
ဒါကလည္း .. သူ့၀မ္းစာေရးေလ.. ကာကီေရာင္၀တ္.. အစိမ္းေရာင္၀တ္ .. အၿပာေရာင္၀တ္.. ယူနီေဖာင္း၀တ္ေတြလာ
တိုင္ းမ်က္ႏွာပ်က္ပ်က္နဲ့သူ ့ခမ်ာ လိုင္းေၾကးေခၚလား ..ဆက္ေၾကးေခၚလား .. မ်က္ႏွာပ်က္ပ်က္နဲ့ေပးရရွာတယ္.. ေၿခသလံုဖက္
မတတ္လည္း .ေတာင္းပန္ရေသးတာ..
က်ဳပ္လို ၿမိဳးၿမိဳးၿမတ္ၿမတ္ သတၱ၀ါေလးေတြနဲ့မွ သူ့မွာလည္းအသက္ရွဳေခ်ာင္ရွာတယ္…
လြယ္အိတ္ထဲမွာ က်ဳပ္တေယာက္ထဲေတာ့ မဟုတ္ဘူးဗ် … စိန္စီေသာ ၀က္မ လို ့အမ်ားေခၚတဲ့စိန္စီေသာ ည အေခြလည္း
သူ့လြယ္အိတ္ထဲမွာပဲ … စိန္ေရာင္ေၿပာင္လက္လက္ညီွ စို့စို ့မို့လို့စီဒီေခြခ်င္းေတာင္
သူ့ နားမကပ္ခ်င္ပါဘူး .. ဒါေတာင္ ဒီ ၀က္မ မ်က္ႏွာကို စီဒီ ကာဗာ မွာ ကပ္မထားေပလို ့ ..
က်ဳပ္ၾကားဘူးတာေတာ့ .. အရင္တုန္းက လူအမ်ားေပါက္ကြဲခ်င္ရင္ ေဘာလံုးပြဲၾကည့္ပီး ဆဲၾကသတဲ့ .. အခုေခတ္ အဲဒီ ၀က္မ အေခြမ်ားၾကည့္ၿပီး လူမ်ား ဆဲၾကသလား မွတ္ရတယ္.. ေတာ္ေတာ္ေတာ့ ေရာင္းရသားဗ်
ထားပါေလ… တေန ့ေတာ့ ဘယ္ကဘယ္လိုေရာက္တယ္မသိ … ကြန္ၿပဴတာေရွ ့ထုိင္ထိုင္ေနတတ္တဲ့ ေကာင္ေလး တေယာက္ အိမ္က်ဳပ္ေရာက္သြားပါတယ္.. သူ့ဆီမွာ အဲဟို .. ၀က္မအေခြလည္းရိွသေပါ့ .. ၿမန္မာမွန္ရင္ မၾကည့္ဘူးတဲ့ သူ မရိွဘူးေတာင္ ထင္ပါတယ္ေလ..
ေဟာဗ်ာ … တေန ့အစိမ္းေရာင္၀တ္မ်ား ေကာင္ေလးအိမ္လာၿပီး ေမြေႏွာက္ၾကပါေလေရာလား ..
အစကေတာ့… ေကာင္ေလးႏွယ္.. ဆက္ေၾကးမ်ား လိုင္းေၾကးမ်ား မေပးပဲ ဒီဗြီဒီေရာင္းေနလို့လားလို ့..
ဘယ္ဟုတ္မလဲ .. အီလက္ထေရာနစ္အက္ဥပေဒဆိုလား .. အဲဒီကတည္းက ခမ်ာေလး ေပ်ာက္သြားလိုက္တာ
ေဟာ .. နဲနဲၾကာေတာ့ ေထာင္ အႏွစ္ ၂၀ေက်ာ္သူ က်သြားသတဲ့ ..
က်ဳပ္လည္းပဲ စိတ္မခ်မ္းသာပါဘူး .. က်ဳပ္ေၾကာင့္ေလလား .. ၀က္မေၾကာင့္ေလလား က်ဳပ္လည္းမသိပါဘူး ..
ဒါနဲ ့ပဲ .. က်ဳပ္ကိုေရာင္းခဲ့တဲ့ ဆိုင္ရွင္နဲ့အၿခားအမ်ိဳးတူ နာမယ္တူ အေခြေတြ ၀ယ္ထားၾကတဲ့ ပိုင္ဆိုင္ေတြလည္း၁၅ႏွစ္ ႏွစ္၂၀က် ၾကေတာ့မွာပဲရယ္လို့စိတ္ပူမိသား ..
ဘာမွေတာ့မၾကားရပါဘူး .. က်ဳပ္ေကာင္ေလးတေယာက္ပဲ ကံဆိုးရွာပါတယ္ထင္တယ္ ..
ဟုတ္တယ္ေလ.. အဲေလာက္ လမ္းေဘးမွာ ဗန္းကိုစီနဲ့၀မ္းစာရွာေနၾက .. တခ်ိဳ့ကလည္းဆိုင္ၾကီးကနားၾကီးနဲ့
အၾကီးအက်ယ္ေရာင္းၾက ..ေဖာက္သည္ၿဖန္ ့ၾက ..
ဘယ့္ႏွယ္.. က်ဳပ္ အိမ္က ေကာင္ေလးမွ ဒီလိုၿဖစ္ရတယ္လို့.
တေန ့ေတာ့ က်ဳပ္သူငယ္ခ်င္း တေယာက္ကို ဖုန္းဆက္ေမးမိတယ္.. အၿခားေဘာ္ဒါမ်ားသတင္းလည္းၾကားလို ၾကားၿငားေပါ့ေလ ….
‘’ဟလို .. သူငယ္ခ်င္း .. ငါ့ကို ေခၚထားမိတဲ့ေကာင္ေလးေတာ့ ဒုကၡ ေရာက္ရွာပီ.. မင္းအိမ္မွာေရာ..
အဆင္ေၿပရဲ ့လားကြာ ..’’
‘’ငွင္း.. ငွင္း … ေၿပပါတယ္ကြာ..’’
‘’ မင္းအသံက အဆီရစ္ေနတဲ့ အထက္စီးက အသံပါလားကြာ .. မင္းဘယ္မ်ားေရာက္ေနပါသလဲ… လံုၿခံဳရဲ ့လား..ေတာ္ၾကာ လမ္းၾကိတ္စက္နဲ့မိေနဦးမယ္.. ‘’
‘’ေၿပပါတယ္ကြာ.. ငါေရာက္ေနတာ XXXX ၀န္ၾကီးရဲ ့အိမ္မွာကြ .. ၀က္မလည္း ငါနဲ့ရိွေနတယ္..’’
‘’ေဟာဗ်ာ …. !! ‘’
က်ေနာ့မွာ လမ္းၾကိတ္စက္ေအာက္ မေရာက္ပဲ စိတ္ေတြ ၿပားခ်ပ္သြားပါေလေရာ ....
( ညအိပ္ရင္း ေတြးမိတာနဲ ့.. ေရးမိတာပါ … စိတ္ကလည္းရွဳပ္သြားလို ့)