အလိုဗ်ာ .. က်ေနာ္ ့ဇာတိဘယ္အရပ္ကဆိုတာေတာင္ ေမ့ေတ့ေတ့ပါ .. တခ်ိဳ ့တလည္း တရုတ္ၿပည္နယ္စပ္က တခ်ိဳ့ကလည္း ယိုးဒယားနယ္စပ္က လာတာလို ့အမ်ိဳးမ်ိဳးေၿပာၾကတာပါပဲ .. ဒါေပမယ့္လည္း ဘာပဲၿဖစ္ၿဖစ္ ေနာက္ဆံုးေတာ့လည္း ပလတ္စတစ္ ဗန္းေလးထဲထည့္ ေရာင္းခံရတာပါပဲ … လမ္းေဘးမွာေပါ့ ..
ေစ်းကလည္းအေနေတာ္ တေထာင္နဲ့ႏွစ္ေထာင္ၾကား .. အစားစား..
ဒါေပမယ့္လည္း သတင္းစာေတြ အင္တာနက္ တီဗြီေတြ ထဲကလိုေတာ့ ဘယ္သူကမွ ခိုးကူးေခြရယ္လို့က်ဳပ္
တို့ကို မေခၚေပါင္ …
‘’ ဒီဗြီဒီ ၀ယ္ၿဖစ္ေသးလား … ဘာ အေခြေတြရိွလည္း … ‘’
‘’ အလုပ္က အၿပန္ လမ္းမွာေတြ ့လို့ဒီဗြီဒီတခ်ပ္ ၀ယ္လာေသးတယ္ ပိတ္ရက္ၾကည့္ရတာေပါ့ … ‘’ ဆိုတာ က်ဳပ္တို့ကိုေၿပာတာဗ် ..
ဟုတ္တယ္ေလ… အရင္က တလကိုးသတင္း ဆင္ဆာ ဘုတ္ေရွ ့ငုတ္တုတ္ထိုင္ၿပီးမွ ႏိုင္ငံၿခာ ရုပ္ရွင္ေလးတေခြ ငွား ၾကည့္ခြင့္ရတဲ့ အေနအထားကေန .. ေဟာ.. ၁၀ကားတြဲယူမလား .. ကား ၂၀တြဲယူမလား .. လမ္းေဘးမွာ တင္ ေအာတိုက္ ေစ်းေပါေပါနဲ့
အပိုင္၀ယ္လို ့ရတာ .. ဘယ္သူကမ်ားမၾကိဳက္ရိွမလဲ .. ရုပ္ရွင္ရံုၾကီးေတြကလည္း ႏိုင္ငံၿခားကားတိုင္း တင္တာမွ မဟုတ္တာ .. ေစ်းကလည္းၾကီးဘာဘိနဲ့..
အဂ္လိပ္လို မတတ္ရင္ေတာင္ ကေလးကား ေခြးကား ေလာက္ေတာ့ ၀ယ္ထားၾကတာပါပဲ ..
ၿမန္မာဗီစီဒီ သီခ်င္းေတြ ေခြကေတာ့ တပိုင္းေပါ့ေလ .. ဒါေပမယ့္လည္း အေသက်ပ္အေနက်ပ္ ေခတ္က်ပ္ၾကီးမွာ အပမ္းေၿဖစရာ
ဆိုလို့.. ဒီအရုပ္ေလးေတြပဲၾကည့္ရတာ … သီခ်င္းေလးပဲနားေထာင္ရတာ ..တီဗြီက ကိုရီးယားကားဆိုတာကလည္း မီးလာတဲ့အခ်ိန္
နဲ့မတိုက္ရင္ ၾကည့္ခြင့္ရတာ မဟုတ္ဘူးမွလား ..
ထားပါေလ.. အဆိုေတာ္ ရင့္မၾကီးေတြ ကားတ၀ီ၀ီနဲ ့က်ဳပ္ ထိုင္ေနတဲ့ေရွ ့တင္ၿဖတ္ေနၾကတာပဲ ဟာ ..
ေနဦးဗ်… က်ဳပ္က ဒီဗီဒီေခြခ်င္းအတူတူ နည္းနည္းေတာ့ ထူးတယ္.. သူမ်ားလို ဗန္းထဲေတာ့ ထည့္ေရာင္းမခံရဘူး ..
ဆိုင္ရွင္လြယ္ အိတ္ထဲမွာ … တိတ္တိတ္ပုန္းေရာင္းခံရတာ..
ဟာ……. တမ်ိဳးေတာ့ မထင္ပါနဲ့…. က်ဳပ္က Rambo 4 အေခြပါ … လူေတြရဲ ့ထံုစံအတုိင္း မၾကည့္ရဘူးဆို မွ ပိုၾကည့္ခ်င္တာကလား … တေန့တေန့ဆိုင္ရွင္မွာ ေရာင္းရတာ မနည္းဘူးရယ္.. အဲ.. ဒီဗီဒီေခြဗန္းထဲမွာေတာ့ .. RamBo 4 မေရာင္းပါလို့.. စာေလးေထာင္ထားတာေပါ့ ..
ဒါကလည္း .. သူ့၀မ္းစာေရးေလ.. ကာကီေရာင္၀တ္.. အစိမ္းေရာင္၀တ္ .. အၿပာေရာင္၀တ္.. ယူနီေဖာင္း၀တ္ေတြလာ
တိုင္ းမ်က္ႏွာပ်က္ပ်က္နဲ့သူ ့ခမ်ာ လိုင္းေၾကးေခၚလား ..ဆက္ေၾကးေခၚလား .. မ်က္ႏွာပ်က္ပ်က္နဲ့ေပးရရွာတယ္.. ေၿခသလံုဖက္
မတတ္လည္း .ေတာင္းပန္ရေသးတာ..
က်ဳပ္လို ၿမိဳးၿမိဳးၿမတ္ၿမတ္ သတၱ၀ါေလးေတြနဲ့မွ သူ့မွာလည္းအသက္ရွဳေခ်ာင္ရွာတယ္…
လြယ္အိတ္ထဲမွာ က်ဳပ္တေယာက္ထဲေတာ့ မဟုတ္ဘူးဗ် … စိန္စီေသာ ၀က္မ လို ့အမ်ားေခၚတဲ့စိန္စီေသာ ည အေခြလည္း
သူ့လြယ္အိတ္ထဲမွာပဲ … စိန္ေရာင္ေၿပာင္လက္လက္ညီွ စို့စို ့မို့လို့စီဒီေခြခ်င္းေတာင္
သူ့ နားမကပ္ခ်င္ပါဘူး .. ဒါေတာင္ ဒီ ၀က္မ မ်က္ႏွာကို စီဒီ ကာဗာ မွာ ကပ္မထားေပလို ့ ..
က်ဳပ္ၾကားဘူးတာေတာ့ .. အရင္တုန္းက လူအမ်ားေပါက္ကြဲခ်င္ရင္ ေဘာလံုးပြဲၾကည့္ပီး ဆဲၾကသတဲ့ .. အခုေခတ္ အဲဒီ ၀က္မ အေခြမ်ားၾကည့္ၿပီး လူမ်ား ဆဲၾကသလား မွတ္ရတယ္.. ေတာ္ေတာ္ေတာ့ ေရာင္းရသားဗ်
ထားပါေလ… တေန ့ေတာ့ ဘယ္ကဘယ္လိုေရာက္တယ္မသိ … ကြန္ၿပဴတာေရွ ့ထုိင္ထိုင္ေနတတ္တဲ့ ေကာင္ေလး တေယာက္ အိမ္က်ဳပ္ေရာက္သြားပါတယ္.. သူ့ဆီမွာ အဲဟို .. ၀က္မအေခြလည္းရိွသေပါ့ .. ၿမန္မာမွန္ရင္ မၾကည့္ဘူးတဲ့ သူ မရိွဘူးေတာင္ ထင္ပါတယ္ေလ..
ေဟာဗ်ာ … တေန ့အစိမ္းေရာင္၀တ္မ်ား ေကာင္ေလးအိမ္လာၿပီး ေမြေႏွာက္ၾကပါေလေရာလား ..
အစကေတာ့… ေကာင္ေလးႏွယ္.. ဆက္ေၾကးမ်ား လိုင္းေၾကးမ်ား မေပးပဲ ဒီဗြီဒီေရာင္းေနလို့လားလို ့..
ဘယ္ဟုတ္မလဲ .. အီလက္ထေရာနစ္အက္ဥပေဒဆိုလား .. အဲဒီကတည္းက ခမ်ာေလး ေပ်ာက္သြားလိုက္တာ
ေဟာ .. နဲနဲၾကာေတာ့ ေထာင္ အႏွစ္ ၂၀ေက်ာ္သူ က်သြားသတဲ့ ..
က်ဳပ္လည္းပဲ စိတ္မခ်မ္းသာပါဘူး .. က်ဳပ္ေၾကာင့္ေလလား .. ၀က္မေၾကာင့္ေလလား က်ဳပ္လည္းမသိပါဘူး ..
ဒါနဲ ့ပဲ .. က်ဳပ္ကိုေရာင္းခဲ့တဲ့ ဆိုင္ရွင္နဲ့အၿခားအမ်ိဳးတူ နာမယ္တူ အေခြေတြ ၀ယ္ထားၾကတဲ့ ပိုင္ဆိုင္ေတြလည္း၁၅ႏွစ္ ႏွစ္၂၀က် ၾကေတာ့မွာပဲရယ္လို့စိတ္ပူမိသား ..
ဘာမွေတာ့မၾကားရပါဘူး .. က်ဳပ္ေကာင္ေလးတေယာက္ပဲ ကံဆိုးရွာပါတယ္ထင္တယ္ ..
ဟုတ္တယ္ေလ.. အဲေလာက္ လမ္းေဘးမွာ ဗန္းကိုစီနဲ့၀မ္းစာရွာေနၾက .. တခ်ိဳ့ကလည္းဆိုင္ၾကီးကနားၾကီးနဲ့
အၾကီးအက်ယ္ေရာင္းၾက ..ေဖာက္သည္ၿဖန္ ့ၾက ..
ဘယ့္ႏွယ္.. က်ဳပ္ အိမ္က ေကာင္ေလးမွ ဒီလိုၿဖစ္ရတယ္လို့.
တေန ့ေတာ့ က်ဳပ္သူငယ္ခ်င္း တေယာက္ကို ဖုန္းဆက္ေမးမိတယ္.. အၿခားေဘာ္ဒါမ်ားသတင္းလည္းၾကားလို ၾကားၿငားေပါ့ေလ ….
‘’ဟလို .. သူငယ္ခ်င္း .. ငါ့ကို ေခၚထားမိတဲ့ေကာင္ေလးေတာ့ ဒုကၡ ေရာက္ရွာပီ.. မင္းအိမ္မွာေရာ..
အဆင္ေၿပရဲ ့လားကြာ ..’’
‘’ငွင္း.. ငွင္း … ေၿပပါတယ္ကြာ..’’
‘’ မင္းအသံက အဆီရစ္ေနတဲ့ အထက္စီးက အသံပါလားကြာ .. မင္းဘယ္မ်ားေရာက္ေနပါသလဲ… လံုၿခံဳရဲ ့လား..ေတာ္ၾကာ လမ္းၾကိတ္စက္နဲ့မိေနဦးမယ္.. ‘’
‘’ေၿပပါတယ္ကြာ.. ငါေရာက္ေနတာ XXXX ၀န္ၾကီးရဲ ့အိမ္မွာကြ .. ၀က္မလည္း ငါနဲ့ရိွေနတယ္..’’
‘’ေဟာဗ်ာ …. !! ‘’
က်ေနာ့မွာ လမ္းၾကိတ္စက္ေအာက္ မေရာက္ပဲ စိတ္ေတြ ၿပားခ်ပ္သြားပါေလေရာ ....
( ညအိပ္ရင္း ေတြးမိတာနဲ ့.. ေရးမိတာပါ … စိတ္ကလည္းရွဳပ္သြားလို ့)
ေစ်းကလည္းအေနေတာ္ တေထာင္နဲ့ႏွစ္ေထာင္ၾကား .. အစားစား..
ဒါေပမယ့္လည္း သတင္းစာေတြ အင္တာနက္ တီဗြီေတြ ထဲကလိုေတာ့ ဘယ္သူကမွ ခိုးကူးေခြရယ္လို့က်ဳပ္
တို့ကို မေခၚေပါင္ …
‘’ ဒီဗြီဒီ ၀ယ္ၿဖစ္ေသးလား … ဘာ အေခြေတြရိွလည္း … ‘’
‘’ အလုပ္က အၿပန္ လမ္းမွာေတြ ့လို့ဒီဗြီဒီတခ်ပ္ ၀ယ္လာေသးတယ္ ပိတ္ရက္ၾကည့္ရတာေပါ့ … ‘’ ဆိုတာ က်ဳပ္တို့ကိုေၿပာတာဗ် ..
ဟုတ္တယ္ေလ… အရင္က တလကိုးသတင္း ဆင္ဆာ ဘုတ္ေရွ ့ငုတ္တုတ္ထိုင္ၿပီးမွ ႏိုင္ငံၿခာ ရုပ္ရွင္ေလးတေခြ ငွား ၾကည့္ခြင့္ရတဲ့ အေနအထားကေန .. ေဟာ.. ၁၀ကားတြဲယူမလား .. ကား ၂၀တြဲယူမလား .. လမ္းေဘးမွာ တင္ ေအာတိုက္ ေစ်းေပါေပါနဲ့
အပိုင္၀ယ္လို ့ရတာ .. ဘယ္သူကမ်ားမၾကိဳက္ရိွမလဲ .. ရုပ္ရွင္ရံုၾကီးေတြကလည္း ႏိုင္ငံၿခားကားတိုင္း တင္တာမွ မဟုတ္တာ .. ေစ်းကလည္းၾကီးဘာဘိနဲ့..
အဂ္လိပ္လို မတတ္ရင္ေတာင္ ကေလးကား ေခြးကား ေလာက္ေတာ့ ၀ယ္ထားၾကတာပါပဲ ..
ၿမန္မာဗီစီဒီ သီခ်င္းေတြ ေခြကေတာ့ တပိုင္းေပါ့ေလ .. ဒါေပမယ့္လည္း အေသက်ပ္အေနက်ပ္ ေခတ္က်ပ္ၾကီးမွာ အပမ္းေၿဖစရာ
ဆိုလို့.. ဒီအရုပ္ေလးေတြပဲၾကည့္ရတာ … သီခ်င္းေလးပဲနားေထာင္ရတာ ..တီဗြီက ကိုရီးယားကားဆိုတာကလည္း မီးလာတဲ့အခ်ိန္
နဲ့မတိုက္ရင္ ၾကည့္ခြင့္ရတာ မဟုတ္ဘူးမွလား ..
ထားပါေလ.. အဆိုေတာ္ ရင့္မၾကီးေတြ ကားတ၀ီ၀ီနဲ ့က်ဳပ္ ထိုင္ေနတဲ့ေရွ ့တင္ၿဖတ္ေနၾကတာပဲ ဟာ ..
ေနဦးဗ်… က်ဳပ္က ဒီဗီဒီေခြခ်င္းအတူတူ နည္းနည္းေတာ့ ထူးတယ္.. သူမ်ားလို ဗန္းထဲေတာ့ ထည့္ေရာင္းမခံရဘူး ..
ဆိုင္ရွင္လြယ္ အိတ္ထဲမွာ … တိတ္တိတ္ပုန္းေရာင္းခံရတာ..
ဟာ……. တမ်ိဳးေတာ့ မထင္ပါနဲ့…. က်ဳပ္က Rambo 4 အေခြပါ … လူေတြရဲ ့ထံုစံအတုိင္း မၾကည့္ရဘူးဆို မွ ပိုၾကည့္ခ်င္တာကလား … တေန့တေန့ဆိုင္ရွင္မွာ ေရာင္းရတာ မနည္းဘူးရယ္.. အဲ.. ဒီဗီဒီေခြဗန္းထဲမွာေတာ့ .. RamBo 4 မေရာင္းပါလို့.. စာေလးေထာင္ထားတာေပါ့ ..
ဒါကလည္း .. သူ့၀မ္းစာေရးေလ.. ကာကီေရာင္၀တ္.. အစိမ္းေရာင္၀တ္ .. အၿပာေရာင္၀တ္.. ယူနီေဖာင္း၀တ္ေတြလာ
တိုင္ းမ်က္ႏွာပ်က္ပ်က္နဲ့သူ ့ခမ်ာ လိုင္းေၾကးေခၚလား ..ဆက္ေၾကးေခၚလား .. မ်က္ႏွာပ်က္ပ်က္နဲ့ေပးရရွာတယ္.. ေၿခသလံုဖက္
မတတ္လည္း .ေတာင္းပန္ရေသးတာ..
က်ဳပ္လို ၿမိဳးၿမိဳးၿမတ္ၿမတ္ သတၱ၀ါေလးေတြနဲ့မွ သူ့မွာလည္းအသက္ရွဳေခ်ာင္ရွာတယ္…
လြယ္အိတ္ထဲမွာ က်ဳပ္တေယာက္ထဲေတာ့ မဟုတ္ဘူးဗ် … စိန္စီေသာ ၀က္မ လို ့အမ်ားေခၚတဲ့စိန္စီေသာ ည အေခြလည္း
သူ့လြယ္အိတ္ထဲမွာပဲ … စိန္ေရာင္ေၿပာင္လက္လက္ညီွ စို့စို ့မို့လို့စီဒီေခြခ်င္းေတာင္
သူ့ နားမကပ္ခ်င္ပါဘူး .. ဒါေတာင္ ဒီ ၀က္မ မ်က္ႏွာကို စီဒီ ကာဗာ မွာ ကပ္မထားေပလို ့ ..
က်ဳပ္ၾကားဘူးတာေတာ့ .. အရင္တုန္းက လူအမ်ားေပါက္ကြဲခ်င္ရင္ ေဘာလံုးပြဲၾကည့္ပီး ဆဲၾကသတဲ့ .. အခုေခတ္ အဲဒီ ၀က္မ အေခြမ်ားၾကည့္ၿပီး လူမ်ား ဆဲၾကသလား မွတ္ရတယ္.. ေတာ္ေတာ္ေတာ့ ေရာင္းရသားဗ်
ထားပါေလ… တေန ့ေတာ့ ဘယ္ကဘယ္လိုေရာက္တယ္မသိ … ကြန္ၿပဴတာေရွ ့ထုိင္ထိုင္ေနတတ္တဲ့ ေကာင္ေလး တေယာက္ အိမ္က်ဳပ္ေရာက္သြားပါတယ္.. သူ့ဆီမွာ အဲဟို .. ၀က္မအေခြလည္းရိွသေပါ့ .. ၿမန္မာမွန္ရင္ မၾကည့္ဘူးတဲ့ သူ မရိွဘူးေတာင္ ထင္ပါတယ္ေလ..
ေဟာဗ်ာ … တေန ့အစိမ္းေရာင္၀တ္မ်ား ေကာင္ေလးအိမ္လာၿပီး ေမြေႏွာက္ၾကပါေလေရာလား ..
အစကေတာ့… ေကာင္ေလးႏွယ္.. ဆက္ေၾကးမ်ား လိုင္းေၾကးမ်ား မေပးပဲ ဒီဗြီဒီေရာင္းေနလို့လားလို ့..
ဘယ္ဟုတ္မလဲ .. အီလက္ထေရာနစ္အက္ဥပေဒဆိုလား .. အဲဒီကတည္းက ခမ်ာေလး ေပ်ာက္သြားလိုက္တာ
ေဟာ .. နဲနဲၾကာေတာ့ ေထာင္ အႏွစ္ ၂၀ေက်ာ္သူ က်သြားသတဲ့ ..
က်ဳပ္လည္းပဲ စိတ္မခ်မ္းသာပါဘူး .. က်ဳပ္ေၾကာင့္ေလလား .. ၀က္မေၾကာင့္ေလလား က်ဳပ္လည္းမသိပါဘူး ..
ဒါနဲ ့ပဲ .. က်ဳပ္ကိုေရာင္းခဲ့တဲ့ ဆိုင္ရွင္နဲ့အၿခားအမ်ိဳးတူ နာမယ္တူ အေခြေတြ ၀ယ္ထားၾကတဲ့ ပိုင္ဆိုင္ေတြလည္း၁၅ႏွစ္ ႏွစ္၂၀က် ၾကေတာ့မွာပဲရယ္လို့စိတ္ပူမိသား ..
ဘာမွေတာ့မၾကားရပါဘူး .. က်ဳပ္ေကာင္ေလးတေယာက္ပဲ ကံဆိုးရွာပါတယ္ထင္တယ္ ..
ဟုတ္တယ္ေလ.. အဲေလာက္ လမ္းေဘးမွာ ဗန္းကိုစီနဲ့၀မ္းစာရွာေနၾက .. တခ်ိဳ့ကလည္းဆိုင္ၾကီးကနားၾကီးနဲ့
အၾကီးအက်ယ္ေရာင္းၾက ..ေဖာက္သည္ၿဖန္ ့ၾက ..
ဘယ့္ႏွယ္.. က်ဳပ္ အိမ္က ေကာင္ေလးမွ ဒီလိုၿဖစ္ရတယ္လို့.
တေန ့ေတာ့ က်ဳပ္သူငယ္ခ်င္း တေယာက္ကို ဖုန္းဆက္ေမးမိတယ္.. အၿခားေဘာ္ဒါမ်ားသတင္းလည္းၾကားလို ၾကားၿငားေပါ့ေလ ….
‘’ဟလို .. သူငယ္ခ်င္း .. ငါ့ကို ေခၚထားမိတဲ့ေကာင္ေလးေတာ့ ဒုကၡ ေရာက္ရွာပီ.. မင္းအိမ္မွာေရာ..
အဆင္ေၿပရဲ ့လားကြာ ..’’
‘’ငွင္း.. ငွင္း … ေၿပပါတယ္ကြာ..’’
‘’ မင္းအသံက အဆီရစ္ေနတဲ့ အထက္စီးက အသံပါလားကြာ .. မင္းဘယ္မ်ားေရာက္ေနပါသလဲ… လံုၿခံဳရဲ ့လား..ေတာ္ၾကာ လမ္းၾကိတ္စက္နဲ့မိေနဦးမယ္.. ‘’
‘’ေၿပပါတယ္ကြာ.. ငါေရာက္ေနတာ XXXX ၀န္ၾကီးရဲ ့အိမ္မွာကြ .. ၀က္မလည္း ငါနဲ့ရိွေနတယ္..’’
‘’ေဟာဗ်ာ …. !! ‘’
က်ေနာ့မွာ လမ္းၾကိတ္စက္ေအာက္ မေရာက္ပဲ စိတ္ေတြ ၿပားခ်ပ္သြားပါေလေရာ ....
( ညအိပ္ရင္း ေတြးမိတာနဲ ့.. ေရးမိတာပါ … စိတ္ကလည္းရွဳပ္သြားလို ့)
ေဒၚေလး ဒီစာေလး သေဘာက်တယ္..